|
Zowel gisteren als vandaag moet ik het
zonder mn zeven stempeltjes doen. Das een hard gelach. Uiteindelijk had het
mn 10e wandelmarathon moeten worden. Nog voor mn operatie van 6
december jl. had ik als streven dit evenement als stip aan mijn horizon staan.
En dat niet eens als irreëel doel. Het zou moeten kunnen en in het aller
uiterste geval zou ik zelfs nog naar de 2x 10 kilometer uit kunnen wijken. Ook
dan zou ik mijn jubileumtocht hebben volbracht. Het is heel anders
gelopen.
Zonder al die nare details op te rakelen,
zijn er na de operatie een aantal complicaties opgetreden. Zodanig zelfs dat ik
een week lang op de Intensive Care terecht ben gekomen. Het heeft allemaal maar
een haartje gescheeld
..
Sinds oudejaarsdag ben ik thuis om aan te
sterken, zodat ik 14 februari opnieuw kan worden geopereerd. Iets waar ik, door
het historisch verloop, ontzettend tegen op zie. Maar ja, het môt. Naar mate
ik lichamelijk weer sterker word, en dat is zo, zal ik mentaal ook wel verder
aansterken.
Trouwens, mijn intimi zien het
verschil al niet meer tussen voor en na de operatie. Optisch gesproken dan. Voor
mij voelt het bijna ook zo, ware niet dat ik twee maal daags van de Thuiszorg
gebruik moet maken. Hoe bizar was overigens het weerzien van die meiden, die nog
maar 15 maanden geleden liefdevol mijn Truus hebben verzorgd. Mijn meissie had
toen echter nul kans om nog te beteren. Die kansen heb ik wel. Beter gezegd:
Mijn stip aan de horizon staat nu op 20 april, voor deelname aan de 25
kilometer Bloesemwandeltocht van Geldermalsen.
In die tijd zal al lang mijn lust tot
schrijven zijn teruggekomen. Daar is nu nog geen sprake van. Dát beteren loopt
helaas niet parallel met de fysieke vooruitgang. Ongetwijfeld heeft dat alles te
maken met het handje medicijnen die ik dagelijks heb te slikken. Daardoor is
er veel wat ik momenteel nog niet weet op te brengen. Gevolg daarvan, en dat
vind ik best erg, is dat ik niet of nauwelijks op alle lieve reacties heb
gereageerd. Nota bene geen enkele nieuwjaarskaart heb verzonden. Je moet het
die pillenslikker maar vergeven.
|
