|
Mijn
Truus heeft onze diertjes altijd behoorlijk verpest. Het was nèt niet
zo, dat zij s avonds eerst de kaart mochten inzien, alvorens hun
maaltijd op schotel kwam. s Ochtends kregen zij de wat goedkopere
brokjes, maar altijd nog wel van een A merk en s avonds wisselde het
tussen de luxere brokjes, veelal Sheba of Gourmet, vis, tartaar, hart en
soepvlees. Gingen wij met vakantie kregen de verzorgsters een volledige
menukaart voor de komende weken in handen. En dan vind ik dat onze
diertjes het overdreven goed hebben.
Maar dat vinden zij zelf niet. Het baasje eet er toch ook goed van.
Los daarvan, heb ik natuurlijk hun chique eetgewoonten voortgezet.
Uiteindelijk heb ik ook veel plezier van ze en vergeet ik nooit hoe zij
maanden direct rond mijn ziekbed bleven. In die zin kan je zeggen, dat
zij inmiddels de Aerdenhoutse eetgewoonten hebben verdiend.
Dat
neemt niet weg dat ik, op zn minst zo nu en dan, inga op de koopjes.
Dit keer op die van Big Bazar een wat mindere Action, waar ik al eens
eerder met hard plastieke zakjesafsluiters werd miskocht. Maar goed, het
ging nu om Sheba, hét merk van mijn diertjes, wat tegen de helft van de
prijs werd aangeboden. Gelukkig had ik diezelfde dag voor veel geld al
mijn inkopen bij Albert Heijn gedaan, dus hield ik het op twee dozen,
één met vlees en één met vis.
Misschien
heb ik de fout gemaakt dat ik de VAN/VOOR prijsjes op de doos heb laten
zitten. Want, ik had hun hoofdgerecht nog niet opgediend, of beiden
draaiden hun kont er naar toe. Dit was niet wat zij voorgeschoteld
wensten te krijgen. Op de doos zocht ik naar een houdbaarheidsdatum, om
te zien of mijn diertjes recht van spreken hadden. Niets, alleen
Italiaanse teksten wat wijst op een parallelimport. Ik kan niet geloven
dat Il gatto een
geheel andere samenstelling van kattenvoer te eten krijgen. Zo ja, dan
is dát altijd nog uit de verfijnde Italiaanse keuken.
|
