1947 in Den Haag geboren, knettert de meest uiteenlopende gedachtenhobbels hier neer.
Daarnaast verhaalt hij binnen zijn Kroondomein ware en bijna ware gebeurtenissen.
Publiceert gein uit zijn brein, laat dierenliefhebbers gevoelige verhaaltjes neerschrijven en stelt voor (amateur)kunstenaars een digitale expositieruimte gratis beschikbaar.
Naast de Van/Voortjes willen de winkeliers ons ook nog wel eens een gratis product geven. Bijvoorbeeld gratis zweetbandjes bij een tennisracket of gratis reinigingsset bij een nieuwe bril. Daar heeft Specsavers wel een hele bijzondere variant op bedacht:
Ogenschijnlijk lijkt dit een vreemde actie. Lijkt ., want ongetwijfeld zit deze twee voor de prijs van één campagne marketingtechnisch heel geraffineerd in elkaar. Ik denk de filosofie te kunnen raden:
Een slecht horende wil nog wel eens verstoken blijven van goedbedoelde adviezen vanuit hun omgeving. Bij het autorijden bijvoorbeeld: Nou jij mag ook wel eens aan een bril, of bij het lezen van een menukaart: Jij mag ook wel eens een leesbrilletje aanschaffen. Teksten die bij de gehoorgestoorde niet zijn binnengekomen.
Is eenmaal het hoortoestel aangemeten kan het eerste beste advies je mag wel eens aan een bril, direct worden gepareerd met: Dat klopt, die heb ik al bij Specsavers besteld.
Om de aardappel in hun keel beter tot zijn recht te laten komen, zijn de bekakte bewoners van Aardenhout hun plaatsnaam met ae gaan schrijven. Om het zo ongeveer uit te spreken: Erdenhout.
Overigens schrijf je Aerdenhout in het plat Haags: Aâhdehâht.
Regelmatig komt het voor dat op tv, in een actualiteitenprogramma, iemand anoniem wordt geïnterviewd. In schemerlicht en met vervormde stem wordt dan het relaas gedaan. Dit ter bescherming van de identiteit van de kwetsbare persoon. Zon moedig tv-optreden, waarbij voor de camera vaak belangrijke onthullingen worden gedaan, moet natuurlijk met silhouet en stemvervorming worden beloond.
Maar wij als TV kijker hebben zo nu en dan óók recht op stemvervorming, maar dan om ons in bescherming te nemen, tegen stemmen die niet om aan te horen zijn. In het tijdperk van digitale televisie, met een audiodeel van cd-kwaliteit, is het gedaan met het idee dat het geluid ondergeschikt is aan het beeld. En dat is nog niet bij alle programmamakers ten volle doorgedrongen, tenzij zij een persoonlijk motief van erotische aard hebben, bij het kiezen van de presentatrice voor hun tv-uitzending. Anders valt het toch niet te verklaren dat, auditief gesproken, gillende keukenmeiden als Sonja Bakker en Jolanthe Cabau van Kasbergen tv-programmas presenteren.
Met het beeld zit het wel goed, maar het (stem)geluid is echt niet om aan te horen. Het zou veel beter zijn om te kiezen voor meer compleet getalenteerde presentatrices.
Moeten beide dames dan toch zo nodig op tv, maak dan alsjeblieft gebruik van een stemvervormer. Om aangenaam beeld in harmonie met aangenaam geluid te brengen.
Nooit was ik er een voorstander van om samen met een collega mijn klanten te bezoeken. Ik vond zon activiteit een ogenschijnlijk hoog Jehova-gehalte hebben. Ook de kans dat de klant zich er ongemakkelijk bij zou voelen, of angst had door ons ingepakt te worden, speelde hierin zeker een rol. De weinige keren dat ik met zon gelegenheids-duo-baan instemde, deed ik daarin ook niet de prettigste ervaringen op.
Zo kwam het voor dat zon meeloper mijn gesprekshandigheidjes niet doorzag en met geblaat òf aan het gesprek deel ging nemen, òf zelfs het gesprek naar zich toetrok, om zijn visie, kennis en ervaring breeduit te ventileren. Oneerbieding gesproken, een masturbatieshow, waar de klant totaal niet op zat te wachten.
Daar waar zon gesprek grotere gevolgen had, dan alleen mijn gekromde tenen, er zelfs omzetderving op het spel stond, heb ik onder tafel nog wel eens een trap moeten verkopen. Vandaar dat ik toch liever alleen op pad ging. Toen ik eenmaal de status van nestor had verworven, moest ik wel dulden dat er met mij werd meegegaan. Ter lering en een beetje vermaak en, voor bazen, om te zien hoe het gesprek werd gevoerd.
Ik permitteerde mij wel om zon verplicht nummer volledig volgens mijn spelregels te laten verlopen. Mijn secondant, van welke rang of stand dan ook, werd verboden aan het gesprek deel te nemen. Ik verleende niet meer dan knikpermissie. Gek genoeg was het, misschien wel daardoor, populair om een dagje met mij mee te gaan.
Wat een ongelooflijk pedant optreden van kardinaal Simonis, in het tv-programma Pauw en Witteman. Binnen zijn bisdom waren er destijds, naar zijn zeggen, maar tien gevallen van kindermisbruik hem bekend. Máár tien?! En nee, er werd geen aangifte gedaan. Dat bestond nog niet in die tijd. Het bestond wel, maar niet in de belevingswereld van de aartsbisschop en zijn vazallen. Buiten de kerk geen zaligheid, nietwaar?!
Een plaatsvervangende schaamte overviel mij bij elk woord wat zijn heilige strot uit kwam. Daarin meende ik niet alleen te staan. Want, ook Olympisch kampioene Nicolien Sauerbreij zat, als tafelgenote van de heiligman, hem met verbijstering aan te staren. Kan ook niet anders, want Simonis ging nog een stapje verder. Nee, het lag niet aan het celibaat, hooguit aan een verkeerde selectie van pastors in wording. En nee, ik verwacht niet dat De Paus ook aan de Nederlandse slachtoffers, zoals aan de Ieren, een excuusbrief zal sturen. Dan kan hij wel aan elk land een brief sturen
Ja ècht, dat zei de heilige vader. Een kerkrat had zich geciviliseerder weten uit te drukken. Beter dan Fons Jansen kan ik mijn conclusie niet verwoorden: Ik heb niets tegen God, maar wel tegen zijn grondpersoneel. Eén ding klopt helaas niet meer. Fons sprak zijn gevleugelde woorden tijdens zijn show de lachende kerk. Node zal dàt nu moeten worden omgedoopt in de huilende kerk.
Wat geen enkele President van Amerika is gelukt, kan wel op het conto van Barack Obama worden geschreven, waarmee hij zijn verkiezingsbelofte heeft waargemaakt. Maar liefst 32 miljoen Amerikanen worden bij wet eindelijk verzekerd van gezondheidszorg. De Republikeinen, met hun dubieuze instelling Geen zorg voor degene die het niet verdiend, hebben het nakijken. Dat toch nog 11 staten via de rechter de nieuwe wet willen betwisten, zal geen enkele rol van betekenis meer hebben. Humaniteit zegeviert. Dat maakt Amerika minder ziek.