1947 in Den Haag geboren, knettert de meest uiteenlopende gedachtenhobbels hier neer.
Daarnaast verhaalt hij binnen zijn Kroondomein ware en bijna ware gebeurtenissen.
Publiceert gein uit zijn brein, laat dierenliefhebbers gevoelige verhaaltjes neerschrijven en stelt voor (amateur)kunstenaars een digitale expositieruimte gratis beschikbaar.
Het zou anders bedoeld kunnen zijn, maar ik vind de tv-commercial van De Consumentenbond helemaal shit! Of grijpen zij terug naar de tijd van voor januari 2006, toen er nog een ziekenfonds en particuliere ziekteverzekering bestond. Een maatschappelijke tweedeling waar niemand aanstoot aan nam en wat goed functioneerde. Niemand had een schuld bij de zorgverzekeraar, omdat de premie toen via het salaris werd geïnd. Er was helemaal geen gezever om jaarlijks de premiekosten van je zorgverzekering tegen het licht te houden, met de kans dat je honderden euros per jaar kunt besparen, door over te stappen naar een andere verzekeraar.
Ook al zijn er meerdere vergelijkingssites, geef ik het je te doen. Het gaat uiteindelijk niet alleen om de premie, maar ook nog eens over wat er voor dat geld geboden wordt. Want zorgverzekeraars mogen, omwille van de marktwerking, allemaal hun eigen zorgpakket samenstellen. Zie dan als leek nog maar een goeie vergelijking te maken.?!
Omdat ik samen met mijn vrouw voor dezelfde verzekering over 2011 250,= meer moeten gaan betalen, ben ik aan mijn portemonnee verplicht te gaan winkelen en om me in die klotenmaterie te verdiepen. Op zich al iets om ziek van te worden.
Woensdag kwam het met mijn Haagse buurtvriendjes nog eens ter sprake, wij Kronen waren zon beetje de eerste in de buurt met een auto. Ook ik weet dat nog goed. Mijn vader had een, zoals hij dat noemde gouden haan, een Volks Wagen (VW) met brilletje.
Nou weet ik niet precies wanneer dat geweest is. Om dat ongeveer te kunnen bepalen, zou ik uit kunnen gaan van de tijd dat mijn zus duimde. Maar dat geeft niet bepaald een zuivere inschatting. In mij beleving heeft haar duimen toch aardig wat jaartjes geduurd. Hoewel, het kan ook zijn dat het voor mij een eeuwigheid leek, omdat wij allen bij haar duimen schade opliepen. Haar gesabbel ging namelijk samen met kriebelen onder haar neus. Hiervoor had zij een wollen pluisje nodig, die van elk gebreide trui uit eigen kring werd geplukt. Ik zou dus eigenlijk moeten inschatten tot welke leeftijd ik met half kale truien heb rondgelopen. Om het niet te ingewikkeld te maken, houd ik het maar op 1957.
Mijn opa, van moeders kant (Gezinus Wanmaker, zie hiervoor mijn blog van 31 januari), had helemaal, als een van de weinige Nederlanders, destijds een auto. Zonder uit overlevering het moment te weten, schat ik dat in op 1936.
Zo lijkt het er op dat wij behoorlijk bemiddeld moeten zijn, met sowieso een Quote notering. Mooi niet, waarbij ik niet uitsluit dat het familiekapitaal in de loop der jaren is verdampt. Voor ons geen ramp, want we kunnen ons behoorlijk redden. Wij zijn zelfs rijk, maar dan aan veel gevoel voor humor. Een elixer van onschatbare waarde.
Door een bezoek aan het Duitse Kasteel Bentheim zag ik dat koningin-moeder Emma 30 jaar eerder dan mijn opa auto reed. Maar toen was het wel heel uitzonderlijk, getuige het feit dat dit speciaal in het gastenboek werd vermeld.
Vandaag hoorde ik, tijdens de discussie over BTW verhoging voor ondermeer theaterbezoek, dat op de Wallen in Amsterdam een pornohuis jaren lang geen cent belasting betaalde, omdat zij als kerk stonden ingeschreven.
Dat misverstand lijkt mij niet zo gek. Niet zozeer omdat de uitdrukking voor het zingen de kerk uit, een erotische lading heeft, maar meer door het seksuele wangedrag van (te) veel Godshuispersoneel.
Gisteren weer een dagje wezen treinen. Als je er de tijd voor neemt, is het een heerlijke ontspannen manier om van A naar B te komen. Zeker nu er een soort Nikkelen Nelis, maar dan met een heet watertank op zijn rug, zorgt voor een bakkie koffie onderweg. De (poeder) koffie is nog niet te zuipen, maar het begin is er.
Lekker reizen vind ik het met de Intercity, want dat schiet lekker op als je ook een reisdoel hebt. Maar het heeft ook zo zn keerzijde, voor de stations waaraan wordt voorbij geraasd. Kedengkedeng kedeng kedeng, met dank aan Guus Meeuwis.
Zo raasde ik ondermeer aan Culemborg voorbij, kedeng kedeng. Op dàt moment vroeg ik mij wel af wat de Culemborgers daar nou van vinden?! Misschien denken zij wel: Zijn wij niet belangrijk genoeg om voor te stoppen? Is er geen interesse voor onze stad. Of: Stinken wij?
Ik zou mij in ieder geval vreselijk in mijn kuif gepikt voelen. Door niemand laat ik mij zomaar negeren. Laat staan door de Nederlandse Spoorwegen. En dat gebeurt ook niet, bij ons op het station.
Ondanks dat belasting betalen nooit mijn hobby is geweest, had ik vandaag een zwak moment, waardoor ik spontaan mijn knip wilde trekken, om een leuk bedrag aan vermakelijkheidbelasting te fourneren. Nooit eerder zou belasting betalen zo rechtvaardig zijn geweest. Ik zat weer met mn makkertjes van weleer.
Hoewel wij net niet uit de tijd stammen, dat de fotograaf met zn kop onder een zwarte doek verdween om ons naar het vogeltje te laten kijken, was het toch ruim een halve eeuw geleden dat we, als Haagse buurtvriendjes kerstbomen hebben lopen rauzen, rotjes in de paardendrollen lieten ontploffen, als SAS (speel altijd sportief) elke keer een verloren fredikeetje speelden in het Zuiderpark en de meest denkbare kwajongensstreken uithaalden, waarvoor de mimosa (onze straattaal voor politie) meer dan eens werd gealarmeerd. Ook de eerste keer klaks hebben deelden we met elkaar.
Zon moment van terug in de tijd gun ik iedereen van harte. Lol maken van toen heeft zich nu, misschien wel in overtreffende trap, fantastisch herhaald. En dat gaan we meer doen.
Engeland juicht. Prins William Arthur Philip Louis Mountbatten-Windsor (de oudste zoon van de Kroonprins die nooit koning wordt) is eindelijk met het burgermeisje Kate Middleton verloofd. In de zomer 2011 wordt het huwelijk verwacht, waarna Kate niet alleen de naam van haar man aan zal nemen, maar ook van voren van Kate naar Prinses Catherine zal worden omgekat. Kroonprins Charles vertelde spontaan erg gelukkig te zijn met het voorgenomen huwelijk.
Ook de vader van Kate prees zich gelukkig met zijn aankomende schoonzoon. Wel iets minder spontaan. Erger nog, voor de camera, las hij zijn spontaniteit van een briefje af.
-o-o-o-
n.b. Een kritische noot van Charles' 2e huwelijk lees je in mijn kroondomein:
In mijn vorige blog had ik, naast mijn artistieke neef, evenzogoed een kunstzinnige oom kunnen noemen. Of eigenlijk een ex-oom, want hij verliet ooit mijn tante, wederom van vaders kant. Toch wil ik die ex van de koude kant alsnog noemen, omdat het een mooie gelegenheid is om via Internet naar hem, waarschijnlijk eerder zijn nazaten, te informeren.
Zolang ik mij kan herinneren heeft een van zijn schilderijen, een pastelportret van Dorus Rijkers, in de woonkamer van mijn ouderlijk huis gehangen. Uit erfenis mocht ik het nadien, inmiddels al weer 19 jaar, in mijn woonkamer hangen. En nog steeds kijk ik er dagelijks met veel plezier naar, wat evenzogoed nostalgische gronden kent.
De betreffende niet-meer-oom en kunstenaar is Eef van Duykeren, uit Den Haag of Scheveningen. Jaren vijftig van de vorige eeuw gescheiden van mijn tante Guus en met dochter Lous geëmigreerd naar Nieuw Zeeland. In het verleden heb ik via Internet wel eens naar m´n volle nicht gezocht. Het lijkt mij namelijk vreselijk leuk om haar te laten weten dat een schilderstuk van haar vader zo´n 60 jaar prominent in de familie aanwezig is. Of het ooit terug in de familie van Duykeren kan komen, is nog maar de vraag. Laat eerst maar eens het contact tot stand komen.
