Al was
het vandaag 30 graden, mn wandelschoenen hadden zich vandaag toch een uitje
beloofd. Dus dan er toch maar op uit. In Zaandijk, inclusief de Zaanse Schans,
was er een traditioneel mooie tocht. Om ook nog eens twee braderieën te
trotseren, koos ik niet voor de 26, maar voor de 17 kilometer.
Heel geruststellend was de start vanaf het
Evean Zorgcentrum, een organisatie die ik, door hun begeleiding tijdens het
ziek(sterf)bed van mijn Truus, ontzettend hoog heb zitten. Die wereldwijven
vergeet ik mijn leven niet. Maar dit ter zijde, want er moest worden
gelopen.
Eenmaal
terug op de Zaanse Schans, met pak weg nog drie kilometer te gaan, liet ik mijn
schoenteugels, niet met mijn veters te verwarren, vieren. Zoals
iedereen slenterde ik langs de braderiekraampjes. De kraam met olijke
poppenkastpoppen, waar ik echt iets mee heb, moest ik natuurlijk even
bewonderen. Een leuk typie kwam toen glimlachend op mij af, wist dat ik niet
direct haar doelgroep was, maar vond het leuk genoeg mij te vertellen dat de
pop, die zij in haar hand had, door de kunstenares van haar evenbeeld was
gemaakt. Door de gelijkenis werd ik daarvan overtuigd. Waarbij ik, naar haar
genoegen, vroeg wie uiteindelijk de oudste was. Met plezier wilde zij die
overtuiging door mij laten digitaliseren. Zulke ongedwongen contacten brengen
absoluut de sjeu aan een dag.
Mijn twee halve litertjes water
waren op en ik smachtte naar een biertje. Geen punt, ik was pal bij Koog aan de
Zaan, effe de brug over, en de flappentapper van ABN AMRO zou mij naar behoefte
bevredigen, dacht ik.
Niet te geloven, terwijl pal voor die
bankdeur een braderie gaande was, stond er ongegeneerd op het scherm van de
geldautomaat, dat zij buiten dienst was. Met geen enkele remplaçant in de
directe omgeving. Opnieuw zon bankblunder eerste klas, terwijl er in directe
omgeving door kleine zelfstandigen geld kan worden verdiend, stagneert de omzet
omdat er niet effe geld kan worden getapt. Als ik die organisatie was, zou ik
bij die bankboeven van de ABN/AMRO een fikse claim neerleggen.
Mijn laven op de gezellige dijk moest ik
maar even uitstellen. Ik had gelukkig nog wel genoeg poen om voor 5,= een
jaren zestig muziek DVDtje van The Locomotions te scoren. Met een droge bek
moest ik dan nog wel effe op mn tanden bijten, in de hoop onderweg nog een
flappentapper tegen te komen. Mooi niet!
Eenmaal terug in het
Evean Zorgcentrum werd ik verrast met het café dat zij binnen dit complex
hebben. Met mijn acht simpele eurootjes nog in de pocket, kon ik mij toch naar
genoegen laven. Voor een biertje, van de tap, vroegen zij maar 1 euro 35. Onder
het genot van zon biertje vraag ik mij dan af, waarom elders een biertje 2,20
moet kosten?! Daarover fantaserend kom ik tot de conclusie dat er ergens tussen
de schakel van brouwerij en tapwinkel onaangenaam winst wordt gemaakt. Misschien
wel door de brouwerij zelf.
Dat brengt mij dan weer op de
gedachte dat Evean veel meer kroegen moet hebben. Daaraan dan een goede sociale
betekenis moet weten te geven, als het ware een sociaal format in Real Life. Dan
mag die 1,35 best een paar dubbeltjes om hoog, als die extras dan maar aan
die organisatie wordt gedoneerd en Evean niet alleen een zorgcentrum, maar ook
een preventief zorgcentrum gaat worden. Voor die gedachte loop ik graag het vuur
uit mn sloffen. Nou ja, sloffen, wel mooi op mn Han Wags.
|