
Ooit was de krant een meneer, bijna heilig. Als jongen mocht je m van de deurmat halen om hem ongelezen op tafel voor je vader klaar te leggen. Had hij m van A tot Z gelezen, was het de beurt aan de rest van het gezin. Dit ritueel was algemeen aanvaard. De hedendaagse krantenlezer is zodanig geëmancipeerd, dat wie het eerst komt, die m het eerste leest. Daar heb ik helemaal niets op tegen. Erger is dat een dagblad lezen niet meer een vanzelfsprekendheid is. En àls er al een krant wordt gelezen, is het nog vaak zon flut blaadje in de trein. Zon blad wat bijna door knippen en plakken tot stand is gekomen, zonder dat het enige journalistieke hoogstandjes kent.
Een soort McKrant. Eigenlijk niet te pruimen. Je mag dan ook van deze gratis stuf niet verwachten, dat er aan onderzoeksjournalistiek wordt gedaan, of dat zij op de perstribune (als die nog zou bestaan) van de Gemeenteraadsvergadering aanwezig is. Op geen enkele wijze wordt de democratie, dus ook de stem des volks, hiermee nog gediend. Ook valt te vrezen dat onze katten er niet beter van zijn geworden, want misschien dat de kattenbak zonder krant tegenwoordig minder snel wordt verschoond.
n.b. Lees ook de dagblad-anekdote: www.kroondomein.com/kroonjuweeltjes/krantenmagnaten.htm
|