Mijn klaagzang richt zich heel erg op mijn geleverde prestaties van de laatste tien weken en de resultaten die dat hebben opgeleverd. En omdat ik daarvan niets begrijp, de garantie op mijn lichaam na overlijden van mijn ouders royaal is verlopen, had ik mij via de muur tot de schepper willen richten. Zou ik een klachtenformulier ingevuld moeten hebben, die tussen de stenen van de muur gefrommeld zou moeten worden, had daar op gestaan:

“Tien weken lang heb ik mij op de sportschool te pletter getraind, met een zwaarder fitnessprogramma dan ooit te voren. Niet simpelweg hangen aan de “weerstandsapparaten”, maar met gewichten fors aanpakken in de stoere mannenhoek”. Dat twee tot drie keer per week, afhankelijk of ik ook nog een wandeltocht van minimaal 15 kilometer in marstempo (6 km p/u) zou lopen. Daarnaast heeft een mondjesmaatmevrouw mijn eetgewoonte drastisch aangepakt. Rauwkost bij de lunch en zeker 2 stuks fruit on tea time. En dan toch vandaag, tijdens mijn APK, blijk ik 6 ons meer vet gehamsterd te hebben en verloor ik 8 ons aan spiermassa”.