Het kan medisch gesproken een scholcomplex zijn, waar ik mee ben behept. In ieder geval ben ik een fanatiek visliefhebber. Niet een die met zon dobberstok aan het water gaat zitten, maar een pure verorberaar. Daarom prijs ik mij ook zo gelukkig dat ik dicht aan de kust woon.
Hoewel
, daar ligt ook mijn frustratie. Want ik vind het nog steeds te dol dat de Noordzeevis langs de kust nauwelijks zichtbaar is. Moet je in Frankrijk komen. Daar loop je op de boulevard te likkenbaarden, van al de vis die bij de restaurants op ijs staat uitgestald. Vis te kust en te keur. Langs de Nederlandse kust is het al een prestatie als je een restaurant vindt waar je bijvoorbeeld een hele schol kunt eten. Zou je niet beter weten, denk je dat de schol als filetjes uit zee worden gevist.
Vandaag leek ik geluk te hebben. Het was aan de prijs ( 17,50), maar oké een hele schol, met wat frietjes en een frummeltje wilde sla. Dat moest genieten worden. Mooi niet, wat mij werd voorgeschoteld was veel erger dan een scholfilet. Of liever gezegd, precies het tegenovergestelde. De schol werd inclusief kop uitgeserveerd(!) Het witte visvlees was veel te kort gebakken, was daardoor nog blubberig en het leek mij zelfs dat de schol niet van alle ingewanden was verschoond. Nog nooit is een schol mij zo dramatisch voorgeschoteld.
Het was vanzelfsprekend geweest als ik die blubbervis naar de keuken had terug gestuurd. Dat heb ik niet gedaan. Een kok, die meent zó een schol te moeten bereiden, lijkt mij niet open te staan voor tips, over de juiste bereiding. Vandaar dat ik die discussie dan maar uit de weg ben gegaan en ach, de lieve (ik denk Franse) serveerster kon er ook niets aan doen.
Ik had het overigens niet over een schol eten in Verweggiestan. Nee, in Bergen aan Zee. Nu was ik het, maar het kan niet anders dan dat morgen de restauranthouder achter het net vist.
n.b.: Meer viservaring aan de Nederlandse kust:
www.kroondomein.com/kroonjuweeltjes/slechtevangst.html
|
