Hoe kom je in hemelsnaam de middag door, terwijl er vanavond àlles op het spel staat. Nee, dit valt niet te relativeren, want daarvoor hebben wij `iets ouderen` te veel meegemaakt. In 1974, het moment dat wij in de finale tegen Duitsland stonden, werd de Schwalbe uitgevonden, waarmee Oranje de wereldtitel werd ontnomen. In 1978, in overtreffende trap, met de finale tegen Argentinië. Ook daar mochten wij niet winnen. Het snuitje van prinses Maxima heeft ons uiteindelijk milder en vergevingsgezinder gemaakt ten opzichte van Argentinië. Maar ten slotte was de Europese titel in 1988 ons doekje voor het bloeien. Eerlijk gezegd heeft het 22 jaar goed gestelpt. Ook toen de huidige WK aan de gang was en Nederland in de voorronden weinig overtuigend overkwam.
Gaande de tijd werden de oude wonden toch weer opengereten. Nog maar enkele uurtjes voor onze wereldtitel komt een vreemd gevoel van nervositeit bij mij boven. Alsof ik zelf de voetbalschoenen moet onderbinden. Nee, mijn bijdrage is niets meer dan in oranje T-shirt naar mn grootbeeld schreeuwen.
Gisteren heb ik al weten te onderbouwen dat Het Heilige Schrift voor òns heeft gekozen. Misschien wel als uitgestelde straf voor de Spaanse inquisitie. Er valt dus niets te vrezen.
Maar ja, die lange middag hè. Gelukkig kan de Tour de France, zeker doordat het de eerste bergetappe is, voor enige afleiding zorgen. Dan valt wel te hopen dat het geen slaapverwekkende etappe is, zoals ons de eerste week van dit Franse festijn werd voorgeschoteld. Met nog 95 kilometer te gaan geeft het hier nog geen blijk van, maar geduld alsjeblieft, want de eerste zware col moet nog komen.
De eerste Nederlandse vuvuzelas laten in mijn omgeving al van zich horen, waarmee het avondverlangen verder wordt aangewakkerd. Ik ga mijn oranje T-shirt aantrekken. Veel plezier vanavond en maak er een groot feest van!
-o-o-o-
n.b.: Mijn WK74-frustraties lees je in het kroondomein: www.kroondomein.com/kroonjuweeltjes/lieverheersbeestje.htm
|