Imitatie moet je bij mij niet mee aankomen. Kom dan met niets. Niet dat ik alleen maar originelen heb, welnee ik heb dan iets wat origineel van zichzelf is, dus niet is nagemaakt. Het zal dan ook niemand verrassen, dat ik ook een hekel heb aan nagemaakten
Dat leg ik uit, alvorens bij Dominique Weesie uit te komen. Bij mijn eerste confrontatie dreigde ik onsympathieke gevoelens te ontwikkelen voor Bart Chabot. Zijn manier van doen leek me veel te veel op dat van de Rotterdamse burgemeester van de nacht, Jules Deelder, die ik fantastisch vind.
Maar Bart won steeds meer sympathie bij mij, want hij blijkt gigantisch veel humor te hebben en heeft heel andere inzichten dan Jules. Trouwens Deelder staat stijf van de Rotterdamse humor, terwijl Chabots gein heel Haags is. Ik ben dus ook een groot fan van Bart Chabot. Tot zover het voorbeeld.
Dan kom ik uit bij Dominique Weesie, die ik voornemens was te verguizen. Hem vind ik echt een mislukte kloon, niet te verwarren met mijn Chinese naamgenot, van Rutger Castricum. Rutger volgde ik al een tijdje via Geenstijl.nl op internet. Zijn onaangename manier van interviewen, vaak grof en respectloos, werd altijd goed gemaakt met zijn humor. Meestal vielen zijn slachtoffers uiteindelijk ook voor zn charme. Heel kenmerkend voor deze vleesgeworden geenstijl is wel dat schuin links en schuin rechts draaien van zijn hoofd, terwijl hij een onderwerp inleidt.
Dat zien we ook bij hem terug in het tv-programma PowNews van PowNed. Ik vind het heel irritant dat Dominique Weesie de kopmotoriek, van links naar rechts, van Rutger probeert te imiteren. Daarbij komt dat hij zijn grove en respectloze uitlatingen volkomen humorloos van de autocue afleest. Geen stijl dient hij wel heel letterlijk te nemen.
|
