Kennelijk omdat het druk was met grappenmakers, met hun eindejaarsshow, moesten we tot zondag 2 januari wachten op de traditionele conference van Freek de Jonge. Waar zijn concurrenten een show met een hoog wegzapgehalte op tv brachten, viel er om Freeks verlossende woord wel, maar niet meer dan te glimlachen. Neemt niet weg dat zijn show zeker het aankijken waard was, al was het maar om de serieuze ondertoon van zijn verhaal, over zijn moeder in een verzorgingstehuis.
Het riep bij mij in ieder geval een aantal vragen op, die ik met eigen fantasie misschien onbenullig, wist te beantwoorden. Met de toekomstvoorspelling, dat de zorg onbetaalbaar wordt, zijn we de laatste maanden van het vorige jaar er al mee vertrouwd geraakt, dat onze bijdragen nog meer zullen oplopen. Zij die niet van zorgverzekeraar zijn veranderd, zijn inmiddels al met een tariefsverhoging van zeker 10% geconfronteerd.
De meest gerespecteerde conferencier van Nederland legde op heel cynische wijze zijn vinger op de zere plekken. Zoals op die van het management van de zorg, die onevenredig veel geld verdienen en declareren. Ongeneeslijke zieke graaiers van onze maatschappij, die de Balkenendenorm ver overschrijden. Dit terwijl zij ook nog eens van de zorg een log, inefficiënt instituut hebben gemaakt. De patiënt zit onnodig lang in zn poepluier, terwijl verzekerden juist veel premiegeld uit hun poepluier moeten halen. En die graaiers hebben daar alleen maar schijt aan.
De zorg, waarmee de werkvloer natuurlijk niet wordt bedoeld, is ziek. Deze niet verrassende diagnose doet mij verheugd denken aan WikiLeaks. Dit functionele klokluiderscentrum op internet is een heel goed middel om wanorde en wanprestaties in de zorg bloot te leggen. Ik kijk dan ook uit naar het broodnodige WikiZiekLeaks.
Ook de looprekverspilling bracht Freek heel sterk in beeld. Het is toch te gek dat iedere, nieuwe gebruiker recht heeft op een spiksplinternieuwe rolator, terwijl er duizenden zo goed als nieuw, altijd binnen gestaan, van een oud vrouwtje, niet meer worden hergebruikt. Over (zorg)kapitaalvernietiging gesproken?! Trouwens, wat is er mis met de simpele wandelstok?!
Ik denk dat die vorm van kapitaalvernietiging een veel grotere omvang kent, maar met daarover te spreken, vrees ik een gevoelige snaar te raken. Het valt mij namelijk op, dat er momenteel wel heel veel elektrische invalidenwagens, zoals de scootmobiel, rondrijden. Sterker nog, als je niet uitkijkt, word je zo nu en dan door zon scheurende invalidencar (bijna) van de sokken gereden.
Sociaal gebruik is dan verworden tot asociaal gebruik. En dat geeft te denken. Zij die zo misbruik maken van hun invalidenstatus zijn niet waard dat zij zon duur hulpmiddel onder hun kont geschoven hebben gekregen. Alleen kan je dan natuurlijk niet zeggen ga maar lopen.
Wel kan je hen het elektrische gemak ontnemen. Invalide mensen mag je immers niet stellen boven de valide mensen. Want er zijn ongetwijfeld veel scootmobielrijders die in valide situatie ook niet meer dan een fiets zouden hebben. Waarom hen dan nu heel luxueus elektrisch (te hard) rond laten rijden?!
Laten we niet vergeten dat de zorg de scootmobielrijder elke vorm van bewegen ontneemt. Dat is toch te gek?! Breng de simpele rolstoel en invalidenwagen terug in het straatbeeld. Wij worden dan niet meer van onze sokken gereden, de invalide krijgt de broodnodige beweging en er wordt ongelooflijk veel geld in de zorg bespaard.
-o-o-o-
toevoeging:
-o-o-o-
n.b.: Lees hoe ik eerder geld wilde maken met de rolator:
www.kroondomein.com/kroonjuweeltjes/hergebruikbejaarden.htm
www.kroondomein.com/kroonjuweeltjes/tolerantie.