
Editie NL van RTL4 wist vanavond te melden dat er steeds meer dure smartphones worden gejat. Het wordt de, vaak jonge, crimineeltjes, ook erg makkelijk gemaakt. Door het bellen, internetten en twitteren op straat, is het een kwestie van gewoon even het mobieltje uit handen te gritsen en weg te spurten.
Dit probleem deed zich nog niet voor met het (nu al) ouderwetse koelkastmobieltje. Want daaraan was er voor de straatrover veel te weinig te verdienen. Ons mobieltje van de jaren zestig had helemaal geen straatwaarde. De hardware bestond namelijk uit niets meer dan twee conservenblikjes en een aantal meter touw.
Toch werkte deze eerste mobiele telefoon in mijn herinnering erg goed. Zover mogelijk uit elkaar stond je met je gesprekspartner te praten èn te luisteren in een conservenblikje, die met vliegertouw met elkaar waren verbonden.

Achteraf bevreemd het mij alsnog, dat alleen kinderen zo met elkaar communiceerden. Daarom ben ik benieuwd of de dubbelblikfoon ook ècht werkte?! Het lijkt mij leuk als gebruikers van weleer met hun belervaring reageren (het werkte wel of het werkte niet). Misschien staat er dan ook wel een wetenschapper op, die langs die weg het mogelijke of het onmogelijke hier wil onderbouwen.
Het zal mij benieuwen.
|