Zo langzamerhand heb ik aardig het inkoopbeleid van mijn vrouw onder de knie gekregen. Vooral op de bonusaanbiedingen letten, waar dan de voorkeur voor uit moet gaan, boven een vergelijkbaar product. Na elk AH bezoek neemt zij de kassabon door en bekijkt tevreden, soms minder tevreden, het totaalbedrag wat ik door bonusaankopen heb uitgespaard. Zo word ik, als assistent-inkoper van ons Kroondomein, scherp gehouden.

Vandaag was ik bij Albert Heijn weer op bonusjacht, met een magere € 1,29 als resultaat. Een score die toch heel goed, weliswaar onnodig, verdedigbaar was, omdat ik eerder in de week de meeste boodschappen al had gehaald, waarbij de bonus wel goed had aangetikt. Aan de betaalpaal, waar je afrekent als je zelf hebt gescand, brak die paar centen bonus mij nog behoorlijk op. “Even een paar steekproeven houden meneer”, kreeg ik verklaard waarom de button doorgaan op de paal niet kon worden aangeklickt. Appielientje scande een paar artikelen. “O jeh meneer, dat wordt een totale controle,” waarvoor ik heel gênant naar de zijkant van het afrekenstation werd geloodst. Artikelen scannend op de plank en terug in de boodschappenkar. “Loopt u maar even mee naar de kassa om af te rekenen,” hield de juffrouw mij nog in spanning voor welke verduistering ik was gesnapt.

Mijn misdaad bleek zonder directe gevolgen te zijn. “U heeft van de bonus 2x de yoghurt aardbeien gescand, terwijl u yoghurt aardbeien en yoghurt frambozen heeft genomen”, kwam er toch enigszins bestraffend uit. “De prijzen zijn wel hetzelfde, alleen zijn het toch twee verschillende producten, die u apart moest scannen,” werd ik onnodig bijgeschoold. Samen met Truus had ik al eens diezelfde ervaring opgedaan. Alleen dit keer heb ik de twee emmertjes van de Zuivelhoeve, in mijn snelheid van handelen, aangezien voor yoghurt met dezelfde inhoud. “Juffrouw, kijk nou eens naar die emmertjes, met dat witte spul en donkerrode onderkant. In één oogopslag lijkt het toch dezelfde yoghurt?!” “Tja, daar heeft u eigenlijk wel gelijk in”, kwam zij mij in mijn verongelijkte gevoel tegemoet. “Maar, bla, bla, bla.”

Eigenlijk is het te gek dat meneer Heijn bijna identieke producten in de bonus doet, met korting voor de twee, dan verlangt dat je ze apart scant. Ja maar, de voorraadregistratie…. Ja, dag! Ben ik als klant verantwoordelijk voor de voorraadregistratie?! Ik wil ze best tegemoet komen, door ook bonusproducten apart te scannen. Maar blijkt dit per abuis niet te zijn gebeurd, zet de klant dan niet apart voor een algehele controle.

En wat nog erger is… Momenteel sta ik bij Albert Heijn in het systeem, noem het maar als verdacht, geregistreerd. Zodra ik weer bij de betaalpaal mijn boodschappen kom afrekenen, gaat er achter de balie een lampje branden en ben ik opnieuw veroordeeld tot een complete controle. Natuurlijk ga ik deze onredelijke strafmaatregel zo goed mogelijk omzeilen door slechts één product zelf te scannen en bij de betaalpaal af te rekenen. Overigens niet voordat ik Albert Heijn de gelegenheid heb gegeven op deze blog te reageren.