“Maar het saldo wat automatisch opgewaardeerd op mijn huidige pasje staat, wat gebeurd daarmee?” Het stiltemoment aan de andere kant van de ‘lijn’ deed het ergste vermoeden. “Uh, nou ja, dat zou u even over moeten laten boeken, bij een informatiebalie van de NS”. “Wat bedoelt u met even?,” kreeg mijn sarcasme de overhand. “U weet toch ook wel dat de meeste NS stations zo’n informatiebalie niet hebben. Dat ik verplicht bent ‘te reizen’ om bij zo’n balie terecht te kunnen komen. In de hoop dat ik dan niet in een lange wachtrij terecht kom?!”

Het benepen antwoord was haast aandoenlijk. “Ik bied u graag mijn excuses voor de gemaakte fout aan. Echt, het is mijn fout.” “Nee juffrouw, het is niet uw fout. Het is de fout van die K**NS! Een vergissing is menselijk, ook voor medewerksters van de NS. Dat door incompetentie van de overbetaalde leiding van de NS een fout niet kan worden hersteld is diep en diep treurig, en valt alleen die bobo’s aan te rekenen. Even leek het dat Liesbeth met haar loyaliteitsgevoel in conflict kwam, waarna zij toch opgelucht adem haalde. “Bedankt voor uw begrip, meneer Kroon”.