Het heeft een naam, dat kaartleggen.
In Multiple choice zou bij mij zo maar de Aha-erlebnis kunnen ontstaan. Spontaan
ken ik de naam niet en weet alleen maar ongeveer wat het inhoud. Die ingetogen
interesse kan zomaar te maken hebben met een heel groot alternatief circuit, tot
aan het occulte aan toe, wat ik voor mijn gezondheid heb afgelegd. Want, ondanks
dat het ten opzichte van Truus haar ziekte helemaal niets voorstelt, ben ik ook
ongeneeslijk ziek. Zeven operaties in mijn kop (voor- en bijholten) hebben mijn
duizeligheid en permanente koppijn niet weg kunnen nemen. Van mijn KNO arts hoef
ik dan ook niet meer terug te komen. Wij kunnen niets meer voor u
doen. Anders dan bij Truus heb ik, na zoveel jaren dokteren, het aan zien
komen en kan er vrede mee hebben. (Hoewel
)
Dat Truus, mede na overleg met onze
huisarts, niet voor een alternatief circuit heeft gekozen, kan ik mij levendig
voorstellen. Sta ik dus helemaal achter. Baat het niet, dan schaadt het
niet, zoals het bij mij ook niet heeft gebaat, gaat alleen maar
op als je voldoende energie voor alternatieven kunt opbrengen. Truus koos er
voor om al haar energie voor thuis te gebruiken. Huisje, boompje, beestje.
Zij geniet van haar (pracht) huis(je), waar ik onlosmakelijk aan
ben verbonden. Van haar boompje, waar de vogels prachtig voor haar
zingen en beestje, waar onze kanjerkater Morro en poeslieve Lotta mee
worden bedoeld.
Door haar teruglopende energie heeft Truus,
naast gedoseerd persoonlijk contact, niets meer dan haar intimi nodig.
Neemt niet weg dat zij geniet van al het
medeleven. Vorige week woensdag, haar verjaardag, was voor haar een topdag.
Zonder daarvoor in de spotlight te hoeven staan, kreeg zij langs de digitale
snelweg ontzettend veel felicitaties. Ook werd er op de deurmat vreselijk veel
kaarten gelegd. Niet door een occulte kaartlegster, maar simpel door PTT Post.
Geen wazige voorspellingen, maar hartverwarmende teksten vanuit het hele land,
van vrienden, kennissen, mijn sportmaatjes en vrienden uit de virtuele wereld.
Geloof mij, Truus gloeit hiervan nog steeds na.
Al die lieve mailtjes, telefoontjes uit
Zuid-Afrika, reacties op Facebook, kaarten en bloemen maakte Truus haar
62e verjaardag onvergetelijk. Om ook hier zuinig met Truus haar
energie om te gaan, verwoord ik met de meest grote plezier haar enthousiasme en
dankbaarheid. Alleen ben ik minder verbaasd over haar populariteit.
Lieve mensen, jullie waren groots!
Ontzettend bedankt!
