Misschien komt het omdat ik mij onbewust een beetje van Truus probeer los te weken. Dat zou verklaren waarom ik, zonder ruimtegebrek, ben begonnen met het wegdoen van Truus haar spulletjes. Dingen die haar (kennelijk) dierbaar waren, maar waar ik totaal niets mee heb. Zoals stapels schriften en werkboekjes vanuit haar schooltijd, heel wat jaargangen ansichtkaarten, bergen uitgeknipte recepten, volledig uit de mode geraakte handtassen en schoenen met lichtversleten hakjes.

Dit alles is nog maar het begin. Binnen eigen kring krijgt haar mooiste kleding nog een tweede leven, komt er een paar dingen op Marktplaats (spiksplinternieuw jack en laarsjes) en vindt veel de weg naar goeie bestemmingen. Het zal wel raar zijn, maar eerlijk gezegd doet het me niet veel.

Anders is het met een stomme pop. Nou ja stom, met neerleggen komt er een mamma uit. Het gaat om Truus haar lievelingspop, waarvan ik niet eens de naam weet. Heel veel jaren voorzichtig opgeborgen in een plastic tasje. Wat moet ik daar nou mee? Weggooien? Binnen eigen kring doorgeven? Of te koop aanbieden aan verzamelaars. Wie het weet mag het zeggen.