|
Gisteren meende ik mijn groene stroomstoring
bij de vaatwasser in relatie te kunnen brengen tot het bovennatuurlijke. In
relatie tot mijn Truus. Maar ik geloof nooit dat zij door middel van een soort
schoktherapie zo mijn aandacht heeft willen trekken. Tenminste
.
Zou ik daarin toch een beetje geloven, is
het zeker en vast dat mijn meissie vandaag opnieuw een poging deed. Nu veel meer
in lijn van haar karakter.
Er kwam namelijk vandaag heel
regelmatig een jong musje op de rand van de tuinbank zitten, koekeloerde steeds
naar binnen en fladderde in een soort fysieke mantra bij herhaling pal
voor het raam omhoog. Alsof zij naar binnen wilde. Dat lijkt dan veel meer op
een signaal van mijn overleden vrouw.
Truus, altijd gek op dieren geweest, genoot
van alle vogeltjes in haar tuin en heeft meerdere malen gezegd, dat zij het zo
ontzettend jammer vond, dat er nauwelijks nog musjes in de tuin komen. En dan
ineens is daar dat musje
..
Van harte hoop ik dat dit vogeltje deze
zomer mijn tuin blijft bezoeken. Heb ik toch een beetje het gevoel in direct
contact met mijn lieve Truus te staan.
Rood omkaderd fladdert het musje
omhoog.
|
