|
Voor de enkele keer per jaar, laat het 12x
zijn, dat ik met de trein reis, heb ik altijd wel ellende met die meestal
ontspoorde organisatie. Vertraging kijk ik al niet meer van op. Te weinig,
onjuiste of onvolledige informatie ben ik al meerdere malen
tegengekomen.
Maar dan dat
Reizen op Saldo
. Je moet zelfkastijding wel heel erg aangenaam vinden,
wil je het geduld op kunnen brengen om
alle service bij zon abonnement bij elkaar te kunnen vergaren. Ook al omdat de
NS met je voordeelurenabonnement nog al eens iets fout doet. Zo heeft het mij de
Hazes bloed, zweet en tranen gekost, om Truus haar abonnement na haar
overlijden stopgezet te krijgen. Wat dan ook weer niet ging, zonder dat zij
abusievelijk mijn abonnement ook stopzetten, met alle ingewikkelde transacties
bovendien. Niet om de fout door de NS te laten herstellen, want dat kon maar ten
dele, ikzelf moest dan naar een hoofdstation om het saldo van de ene (stopgezet
door de NS) naar de andere kaart overgeschreven te krijgen.
Daarna kreeg mijn Truus nog vele maanden een
mailtje na haar dood, ondanks dat ik daar meerdere malen over had gereclameerd.
Zij zijn toen kennelijk het spoor volledig bijster geraakt, want toen werd ik
als de heer Kroon-Jas (jazeker, inclusief meisjesnaam van Truus) aangeschreven.
Recent wilde ik mijn reishistorie inzien,
want de NS daarop controleren is geen overbodige luxe, waarbij bleek dat alleen
info van mijn oude kaart (die door de NS was stopgezet) was in te zien. Ik moest
weer ingewikkelde handelingen verrichten. Moest zelfs weer naar een NS automaat
om een bestelling op te halen. Dit gedaan hebbende, waarbij de automaat mij
voor de verdere handelingen terug naar mijn eigen computer verwees, bleek dat de
toegezegde info mijn PC niet had bereikt. Dan maar weer eens contact gezocht met
de NS.
O wat speet hen dat toch en wat voelden zij
zich ongemakkelijk bij mijn ongemak. Sorry, sorry, sorry. Nieuwe instructies
volgden. Nee, natuurlijk niet naar de NS automaat. Dat wilden zij mij niet
aandoen. Toch aardig, nietwaar?!
Edoch, opnieuw klopte hun instructies niet.
Mijn OV-chipkaart valt niet te koppelen. Of ik die kaart maar eens op nummer en
kaartservicecode (alleen het woord al) wilde controleren. Dat niet alleen
gedaan, maar alle noodzakelijke informatie met knippen en plakken overgebracht.
Een tikfout van mijn kant was daarmee uitgesloten
. Kortom, ik kan nog steeds
mijn reishistorie niet inzien. Ongetwijfeld staat er mij weer zon wat
vreselijk naar voor u, sorry voor het ongemak, bla-bla-bla-mailtje te
wachten.
De NS trekt daarmee wel een vreselijke
wissel op mij, waardoor ik neig om weer normaal mijn auto te pakken, of zwart te
gaan rijden. Dat laatste is eigenlijk helemaal geen gek idee. Want, ingecheckt
reisde ik gisteren naar Amsterdam in een volle trein. Op het moment dat de
conductrice groetend de coupé in kwam, trok ik gelijk mijn portemonnee met
NS-pasje. Nee, nee, laat maar zitten hoor, het is mij veel te druk om te
controleren.
Ook haar neigde ik te zeggen dat ze verdomme nou
eens gewoon haar werk moet doen.
|
