Van de week stapte hij resoluut op mij
af, terwijl ik 2x 15 kilo in de stoere mannen hoek van de sportschool
aan het heffen was. Bij de 12e keer omhoog mocht de halter in zn
ruststand en kon ik mijn sportgenoot vragend aankijken. Ik ben een paar
weken niet geweest omdat eind maart mijn vader is overleden, volgde de
verklarende tekst. Hij was al 84 jaar, daar niet van, maar we hadden bijna
dagelijks telefonisch contact met elkaar en dat mis ik toch heel erg.
Natuurlijk condoleerde ik hem, wat hij zichtbaar erg op prijs stelde.
Weet je, ook voor mijn vrouw was hij als een echte vader,
wat hij niet zonder droge ogen aan zijn mededeling wist toe te
voegen. Meerdere malen heb ik de laatste tijd aan jou moeten denken, want
nu pas weet ik ècht hoe vreselijk het is om een naaste te verliezen.
Samen hebben we toen nog plichtmatig de
nodige oefeningen gedaan om bij het cardio-gedeelte afscheid van elkaar te
nemen. Wij zien elkaar aanstaande dinsdag weer.
Eenmaal thuis, onder de hete regendouche,
moest ik terugdenken aan mijn aangeslagen sportpartner. Ik weet maar al te goed,
uiteindelijk ben ik al jaren wees, wat het is om één van je ouders te moeten
verliezen. Op zon moment kan het verdriet niet op.
Op de een of andere manier verruimd heet
douchen altijd mijn denken. Prikkelt het vaak mijn creativiteit. Dit keer leken
mijn gedachten zich dimensionaal te manifesteren. De woorden verdriet en
medeleven tolden in mijn hersens rond. Ervaringen van de laatste maanden en
mijn emotionele ontmoetingen met een ervaringsdeskundige, de Brabantse Haagse,
hebben mijn gedachten zo langzamerhand bijna wetenschappelijk gerangschikt.
Omdat ik in mijn Knetter juist mijn gedachten (deels) wil delen, probeer ik mijn
doucheconclusie hier neer te schrijven.
Voor mij zijn er drie dimensies van het
medeleven:
Dimensie één:
Vrienden en goede bekenden die van harte met je meeleven. Die begrijpen dat je
veel verdriet hebt bij het verliezen van je vrouw. Zij staan altijd voor je
klaar. Je hoeft maar te kikken.
Dimensie twee:
Familie, die immers in jouw vrouw ook een familielid zijn verloren en
intieme(re) vrienden, maar ook zoals dat sportmaatje, die dan nog niet het
verdriet van het verlies van hun naaste hebben weten te verwerken.
Dimensie drie:
Intimi, ook die waarmee je op een later moment een (vriendschappelijke)
relatie opbouwt, die precies hetzelfde hebben meegemaakt. De
ervaringsdeskundigen. Het grote verschil met alle anderen is dat zij
niet alleen meeleven, zich jouw verdriet niet alleen kunnen voorstellen, maar
het ook aan den lijve ervaren. En dat is héél veel meer. Ook bij hen staat
de hele wereld op zn kop. Zij weten ook niet hoe ze verder
hun leven in moeten richten. Hebben ook de grootste moeite met het opstarten van
een tweede leven.
Ik begrijp het verdriet van mijn
sportmaatje. Alleen zal hij (nog) niet begrijpen dat zijn leven ondanks zijn
grote verdriet nog steeds normaal doorgaat, terwijl mijn verdriet het leven
voor een moment heeft stop gezet en een herstart ongekend veel kracht
vraagt.
|
