
Weer een enorme ophef over het ronselen van stemmen voor de
gemeenteraadsverkiezingen. Dat fenomeen is zo oud als de weg naar Kralingen. In
de jaren zeventig van de vorige eeuw werkte ik bij Dagblad Het Vrije Volk, een
socialistisch dagblad onder drankzuchtige leiding van Herman Wigbold. Ikzelf
moest toen nog niets van het socialisme hebben. Ik werkte er alleen voor de
poen, als enige niet-socialist overigens. Sterker nog binnen deze Rode Burcht
heb ik het zelfs tot de Ondernemingsraad geschopt. Maar dit ter zijde.
Rond de verkiezingstijd werd je er toe opgeroepen om s
avonds bejaarden te rijden, van (bejaarden)huis naar verkiezingsruimte en
terug. Door de harde kern werd er appel gedaan op mijn solidariteit, omdat ik
immers een auto van de zaak, een MafDaf, reed. Toen al voelde ik aan dat dit
geen kosjere actie was. Die zieltjes zijn dus nooit door mij gewonnen. Het is
nog maar de vraag of zij, met de huidige wanprestaties voor ogen, dit keer wel
mijn stem krijgen.
|