1947 in Den Haag geboren, knettert de meest uiteenlopende gedachtenhobbels hier neer.
Daarnaast verhaalt hij binnen zijn Kroondomein ware en bijna ware gebeurtenissen.
Publiceert gein uit zijn brein, laat dierenliefhebbers gevoelige verhaaltjes neerschrijven en stelt voor (amateur)kunstenaars een digitale expositieruimte gratis beschikbaar.
Lang heb ik er over lopen dubben, maar het lijkt me heel belangrijk om schoon schip te maken, om een latere ontdekking, met bijkomende vervelende consequenties voor ons land, te voorkomen. Kabinet Kok (Paars 2) is 16 april 2002 destijds gevallen op de val van Sebrenica (voormalig Joegoslavië). Dit omdat de internationale vredesmacht, waar het Nederlandse VN Bataljon onderdeel van uitmaakte, te kortschoot in het bieden van voldoende bescherming. Balkenende IV viel afgelopen 20 februari, doordat de regeringspartijen het niet met elkaar eens konden worden over een eventuele verlenging van de missie van de Nederlandse militairen in Uruzgan (Afghanistan).
Tot twee keer aan toe viel het kabinet met ons Nederlandse leger als aanleiding. Dat lot wil ik Kabinet Cohen besparen. Vandaar dat ik mijn, misschien wel discutabele, rol als militair, in 1967 werkzaam bij de Inspectie der Infanterie, nu maar prijsgeef.
Als dienstplichtig soldaat had ik op het gekwalificeerde secretarie, waar stukken tot aan NATO zeer geheim gecontroleerd rouleerde, ondermeer de taak om deze geclassificeerde stukken te archiveren en weg te houden bij minder geclassificeerd personeel. Ik heb het over de tijd dat het Oostblok nog een bedreiging vormde voor de westerse wereld. Mijn dienstplichtige evenknie was korporaal Chris, die de leiding had over de postkamer, direct naast het secretariaat gevestigd. Wij hadden een verbluffend goede samenwerking. Totdat Chris, of liever gezegd zijn verloofde, trouwplannen kreeg. Heel gebruikelijk was het dat er voor ons soort militairen dan direct, door de geheime dienst (S2), een nieuw antecedentenonderzoek plaats vond. En wat bleek, Chris was niet meer te vertrouwen. Volgens de S2 dan.
Uit vergaand onderzoek was namelijk gebleken dat zijn aankomend schoonvader ooit sympathiseerde met de communistische partij. Dit had grote consequenties. Chris mocht geen geclassificeerde stukken meer onder ogen krijgen. Eigenlijk moest hij uit zijn functie worden ontheven, om elders zijn dienstplicht voort te zetten. Op de gehele werkvloer van de Inspectie der Infanterie kwam dit bericht heel hard aan. Korporaal Chris, een man die ieders sympathie en vertrouwen genoot.Omdat mijn Luitenant en Sergeant, door hun uitgesproken luiheid, volledig op mij waren aangewezen, waren zij beïnvloedbaar. Het lukte mij dan ook om voor Chris tot een compromis te komen. Hij mocht zijn functie blijven vervullen. Alleen, als er geclassificeerde stukken moesten worden vermenigvuldigd en verzonden, moest ik daar lijfelijk bij aanwezig zijn, om er op toe te zien dat mn maatje alle handelingen zonder enige interesse voor de inhoud vervulde. En daarin zit het discutabele van mijn taak. Die last op mijn schouders, met de Russisch leider Nikita Chroesjtsjow als direct belangstellende voor onze geheime stukken, was veel te groot. Hiervoor had ik destijds aan de bel moeten trekken. Ik had de Inspecteur Generaal, of desnoods de Minister van Defensie Willem den Toom, moeten informeren over een mogelijk lek in onze Defensie. Ik heb dit verzuimd. Als hier, ten tijde van het Kabinet Cohen, maar geen vragen over worden gesteld.
Door de oppositie hierover de wind uit de zeilen te halen, voel ik mij opgelucht.
