|
Door Truus haar huidige situatie, ben ik zo
langzamerhand toch voorstander van democratisering van de hemel. Tenminste, als
daar het domicilie van God zich bevind. Om het zo niet allemaal nog alleen aan
onze Schepper over te laten. Daarvoor lijkt mij het aardse van deze tijd te
ingewikkeld geworden.
Dan denk ik niet dat er, als een soort
hulpsinterklazen, Bijgoden moeten komen. Nee, gewoon een Godencollectief, die
gezamenlijk in een Godenraad over ons mensen zal beschikken. Eigenlijk
terug in de tijd. Heel ver terug in de tijd, tot aan de Germaanse tijd aan toe.
Wodan, Oppergod en baas van het Walhalla, zal dan samen met onze God ons lot
moeten bestieren. Samen hebben zij dan de macht om Donar, de donderaar, van
bovenaf mijn Truus met zijn bliksemschicht alsnog, maar dan hemels, te laten
bestralen.
Want dat is nodig, echt heel hard
nodig. Truus redt het niet met alleen de hulp van ons Opperwezen. Laten alle
Goden zich alsjeblieft verzamelen. Onmachtig als we zijn, zullen wij kaarsjes,
veel kaarsjes blijven branden. Langs de moderne, digitale weg zullen wij Truus
per mail of Facebook blijven steunen. Ook al weten we dat haar wereldje steeds
kleiner wordt en haar i-Pad niet of nauwelijks meer opengaat. Laten we desnoods
teruggrijpen naar het bijna ouderwetse middel van een kaart per post.
Geen mogelijkheid tot support zal ons te veel zijn.
Mijn
meissie knokt voor haar leven. Zij geeft letterlijk alles! Houdt zich aan elke
strohalm vast. Is nog steeds, ondanks dat ze vreselijk veel heeft te verduren,
tijdens haar heldere momenten (versus het dutten) erg opgewekt. Zijn
verdient de steun van àlle Goden aller tijden en zeker van ons allemaal.
|
