|
Deze week heb ik mij actief bezig gehouden met de Week van de Rechtspraak, wat
begon met deelname aan een stadswandeling met gids door eigen
woonplaats. En dan hoor je de leukste, zelfs meest bizarre dingen. Neem
nou de wetenschap dat de doodstraf werd voltrokken door een beul,
meestal een chirurgijn, uit Haarlem. Voor dat doodleuke klusje
bleef hij dan een paar dagen in de stad en logeerde daarvoor op het
Verdronkenoord boven het Eetpaleis. Tenminste, als dat restaurant in die
tijd al zou hebben bestaan.
Vervolgens werd ik licht bijgeschoold over de hedendaagse rechtspraak, kreeg zelfs te horen dat toga niet de meervoudsvorm van togus
is en woonde twee strafzaken bij. Voor de eerste zaak was een
Amsterdamse Turk niet voor de Politierechter verschenen. Desalniettemin
ging de zaak gewoon door, zodat ik getuige van pure geldverspilling kon
zijn. De dure Officier van Justitie, Politierechter en Griffier hielden
zich tenminste twintig minuten voor ´de kat z´n viool´ bezig met
een zaak uit 2010, waarbij er mogelijk sprake was van het onrechtmatig
verkrijgen van een mobieltje. Verder in het digitale dossier bleek de
post door de verdachte vele maanden niet te zijn opengemaakt, is ook het
schoonzusje niet zuiver op de graat en is er regelmatig de hoogste
bonje binnen de familie. Kortom, de rechtsgeleerden wisten geen raad met
dit drie jaar oude dossier en spraken de verdachte dan maar vrij.
De
tweede zaak was zeker zo verrassend en eigenlijk in kosten/baten
minstens zo triest. Nu was de hoofdrolspeler wel aanwezig. Dit keer van
Hongaarse huize die geen woord Nederlands spreekt of verstaat. `Nee
meneer de rechter, het Openbaar Ministerie heeft niet voor een tolk
gezorgd`. `Waarschijnlijk doordat niet werd verwacht dat de verdachte
zou verschijnen`, opperde de Officier van Justitie aan de op
leeftijd zijnde, dus rijk ervaren rechter. Door de wol geverfd vroeg
deze de meegekomen vriendin van de verdachte of zij Nederlands spreekt. `Ja`
en of zij kon tolken. Ook dat was voor de 12 jaar in Nederland wonende
Hongaarse, zonder woon- of verblijfplaats(?!), geen enkel probleem.
Terstond moest zij hiervoor de eed, Dat beloof ik, afleggen,
waarna kon worden uitgelegd waarom de verdachte in augustus stomdronken
tegen de deur van een politiecel heeft geschopt, met verbogen
scharnieren tot gevolg (?!). De notoire zuipschuit, zoals uit zijn
strafdossier bleek en wat hij zelf ook beaamde, bleef zich voor zijn
daden verontschuldigen en beloofde beterschap. Want, Ik doe zo iets alleen maar als ik veel te veel heb gedronken.
Terecht
werd nog de verbazing uitgesproken dat door een trap en wat bonken, een
celdeur was ontzet. Hier was een toelichting van de Politie Hoorn op
zn plaats geweest. Zij deden echter niets meer dan het indienen van een
niet gespecificeerd bonnetje ter hoogte van ruim
600,=. Een
bijna verdacht hoog bedrag voor het terug buigen van een paar
scharnieren. Eigenlijk vind ik het een grof schandaal dat de verbalisant
niet de moeite heeft genomen om de schade aan de celdeur en de hoogte
van het schadebedrag nader toe te lichten. Door de opgekomen twijfels
hierover vond de rechter het genoeg om de celsloper voor de helft
van het schadebedrag, plus boete, te veroordelen. Ook al omdat deze
Europeaan van een Wajong uitkering moet rond komen?! Dankbaar verliet
de gesubsidieerde Hongaar de rechtszaal.
Als derde bedrijf binnen onze Week van de Rechtspraak`
kregen wij de gelegenheid de heren rechters wat vragen te stellen. Het
zal niemand verrassen dat we onze verbazing uitspraken over én zo´n oude
rechtszaak over een mobieltje én het niet aanwezig zijn van een tolk.
Als publiek waren wij het nu die terecht Vrouwe Justitia veroordeelden.
De heren rechters waren het volledig met ons eens en spraken zelfs hun
zorg uit over januari 2014, als de EU lidstaten Bulgarije en Roemenië
tot de Schengenzone worden toegelaten, zodat de arme avonturiers
inclusief hun criminele landgenoten, vrij toegang tot ons land zullen
hebben. De in toga gehulde mannen zien daarmee duidelijk een verder
oplopend aantal strafzaken op zich afkomen. Met dank aan Brussel.
Volgens
mij is het de hoogste tijd dat wij alle schade inclusief alle
gerechtskosten, die wij door al die criminelen uit de landen van de
Europese Unie oplopen, in Brussel declareren. Het is aan het Brusselse
Parlement de eer om bij het land waar de crimineel eigenlijk thuis hoort
die kosten te verhalen. Natuurlijk met de sanctie dat het betreffende
land, in dit geval Hongarije, bij niet betalen uit de Europese Unie
gepletterd kan worden.
Nu
we dan toch die vele miljoenen aan kosten via Brussel gaan terughalen,
moeten we ook maar gelijk álle kosten, ten gevolge van crimineel gedrag
van personen met een dubbel paspoort, gaan verhalen bij het land waar
het tweede paspoort is uitgegeven. Op deze manier hoeft onze
gastvrijheid de Nederlandse burger verder geen handen met geld meer te
kosten.
|
